LUDWIG, HOOFDVERPLEEGKUNDIGE
‘Op radiotherapie komen mensen om bestraald te worden, meestal in het kader van een kankerbehandeling. Ik ben dus als verpleegkundige doorgegroeid naar een functie waar ik zelf minder bezig ben met zorgtaken, en meer met de coördinatie en het beleid van de afdeling. Ik ben blij dat ik vanuit mijn expertise kan bijdragen aan een betere organisatie en zorg voor de patiënten. Daarvoor krijgen we ook de uitdrukkelijke steun van de directie hier in het UZ.
Een mooi voorbeeld is de opleiding radiotherapie voor verpleegkundigen waar we binnenkort mee starten. Daarvoor heb ik hard aan de kar getrokken. Een eerste stap in het vormen van volwaardige opgeleide radiotherapeutische verpleegkundigen. Tegen het einde van dit jaar zal de virtuele leeromgeving in onze afdeling operationeel zijn!
Ook de introductie van het verpleegkundig spreekuur op onze afdeling vind ik een belangrijke stap vooruit. We zetten niet alleen artsen, maar ook verpleegkundigen in om consultaties met patiënten te doen. We merken dat patiënten bij ons gemakkelijker over
de niet strikt medische zorgen praten.
Toen ik al een tijdje als hoofdverpleegkundige aan de slag was, voelde ik dat ik zelf toch het contact met de patiënten miste. Daarom draai ik ook een dag per week mee in het verpleegkundig spreekuur. Die combinatie werkt perfect voor mij!’
JEROEN, INFORMATICUS
‘Ik ben recht van school in het UZ Gent begonnen als ICT’er. Dat was toeval, ik had niet per se een ziekenhuis voor ogen toen ik informatica studeerde. Het bleek een bijzonder boeiende omgeving te zijn. Elke dienst van het ziekenhuis heeft specifieke noden op het vlak van informatica. Heel wat afdelingen werken ook met gespecialiseerde programma’s die op hun beurt moeten ‘spreken’ met de algemene planningstools en met het elektronisch patiëntendossier. We hebben ook een uitgebreid netwerk van servers waarop de data en medische beelden bewaard worden.
Vandaag is ICT in een ziekenhuis belangrijker dan ooit. We maken een onderscheid tussen zorgtoepassingen en bedrijfstoepassingen, maar eigenlijk zijn alle schakels cruciaal. Als het ergens hapert, krijg je meteen een waterval van problemen. Dus we gaan heel omzichtig te werk als we bijvoorbeeld software updates doorvoeren. Eerst testen we uitvoerig in samenspraak met de mensen op de diensten zelf, vaak zijn dat de hoofdverpleegkundigen. Pas als we zeker zijn dat alles naar behoren werkt, voeren we de updates door.
Op het vlak van technologie is het UZ Gent echt wel mee. Misschien was dat tien jaar geleden niet zo, maar die achterstand is nu helemaal weggewerkt. En wij, ICT'ers, zitten niet ergens weggestopt in een kelder. Integendeel, ze zien ons graag komen op de afdelingen als we een gloednieuwe computer of scanner komen installeren!’