DEBBY, VERPLEEGKUNDIGE MOBIELE EQUIPE
‘Wij zijn er om acute afwezigheden op te vangen of om bij te springen als het uitzonderlijk druk is op een dienst. De dag voordien om 17u krijgen we een mail die zegt waar we de volgende dag naartoe moeten, en of we de vroege of de late shift hebben. Echt last minute dus. Dat is zeker niet vanzelfsprekend. Maar het systeem heeft ook voordelen: we moeten geen nachten doen, we werken maar één weekend op vier (en niet één op twee) en er is een financiële bonus.
Ook belangrijk voor mij is dat ik niet moet kiezen voor een specialisatie. Op elke afdeling heb je een specifieke vorm van verpleegkunde die primeert. Op geriatrie vooral zorgende taken, op chirurgie meer wondverzorging, enz. Doordat ik op verschillende afdelingen sta, zit er veel afwisseling in mijn job.
De andere collega’s van de mobiele equipe zie ik niet elke dag, maar we vormen wel een hecht team. Een keer per maand hebben we teammeeting, we gaan ook op teambuilding samen. Maar ook op de afdelingen waar ik bijspring, voel ik me geen buitenstaander. Op sommige afdelingen sta ik minstens een keer per week. Dus daar ben ik even goed “onder collega’s”.’
PEGGY, ONTHAALMEDEWERKER
‘Als alle gegevens van een patiënt in het systeem zitten, kan die zich volledig digitaal aanmelden via de kiosk. Dan hoeven wij niet meer tussen te komen. Maar in veel gevallen is het toch nog nodig om bij ons te komen aan het onthaal. Soms om een papier te ondertekenen bij opname, soms om openstaande facturen te betalen of om een adres aan te passen… Los van het administratieve luik merken we dat mensen vaak nood hebben aan een babbel. Ze moeten eens kunnen vertellen wat er met hen aan de hand is. En tegen een kiosk spreken, dat gaat natuurlijk niet.
Ik ben vijftien jaar geleden in het UZ begonnen. Ik poetste toen de burelen van de directie en verzorgde de vergaderingen. Een paar jaar later kreeg ik de kans kreeg om mee te doen aan een examen en kon ik beginnen als onthaalmedewerker. Die job past eigenlijk veel beter bij mij. Ik had kantoor gestudeerd op school, dus ik kon wel met een computer overweg. En ik haal veel voldoening uit het contact met patiënten. Het zijn vaak mensen die het zwaar hebben, dus als ik iets kan betekenen voor hen door vriendelijk en behulpzaam te zijn, dan doe ik dat graag.’