ELS, VERPLEEGKUNDIGE CENTRUM VOOR NEUROFYSIOLOGISCHE MONITORING

‘Het Centrum voor Neurofysiologische Monitoring (CNM) is een beetje een buitenbeentje in het ziekenhuis. Op andere onderzoeksafdelingen komen mensen langs voor een kort onderzoek en gaan dan weer naar huis. Bij ons blijven ze ook slapen. Soms voor een nacht, soms zelfs voor een week. Het zijn vaak mensen die kampen met slaapproblemen, snurken of epilepsie en die we hier een tijdje ter observatie houden. We plaatsen elektroden op het lichaam van de patiënt en monitoren hersenactiviteit, ademhaling, spierbewegingen... afhankelijk van de aandoening. De data die de elektroden registreren komen binnen in onze ‘scope kamer’, een ruimte die vol hangt met computerschermen. 
Mijn eerste kennismaking met het CNM was toen ik moest invallen en de scope kamer moest bemannen. Ik vond het zo fascinerend dat ik nadien mijn overplaatsing heb gevraagd. Het juist aanbrengen van de elektroden is een vaardigheid die je pas op de afdeling zelf kunt leren. Dat is best een technische aangelegenheid. Maar het fundament van verpleegkunde blijft ook hier overeind: er zijn voor de patiënt. Dat doe je door de arts te assisteren bij het onderzoek zodat er snel een diagnose komt, maar ook door mensen te helpen met hun schoenen of door een babbeltje te slaan. Het gaat vaak om kleine dingen, maar voor de mens die daar ligt, kun je echt het verschil maken.’ 
Word verpleegkundige zoals Els

CARINE, ADMINISTRATIEF MEDEWERKER NEUROLOGIE EN CENTRUM NEUROFYSIOLOGISCHE MONITORING

‘Administratief medewerker is een ruim begrip. Ik werk op twee verschillende diensten, en mijn takenpakket is op elke dienst heel verschillend. In het CNM, waar ik een of twee dagen per week werk, doe ik puur administratie, voornamelijk facturen voorbereiden. Daar zit ik meestal rustig achter mijn computer. Op de dienst neurologie zit ik midden in de actie, het contrast met het CNM kan niet groter zijn. Ik bereid er opnames van nieuwe patiënten voor, maak de afspraken, contacteer de familie bij problemen, enz. De artsen en verpleegkundigen komen allemaal naar mij als ze iets nodig hebben. Van die drukte kan ik ook echt genieten.
Ik ben elf jaar geleden in het UZ Gent begonnen. Op mijn vorige job was ik — na 25 jaar — ontslagen wegens besparingen. Dan heb ik op aanraden van een vriendin meegedaan aan een examen van het UZ om uiteindelijk hier te belanden. Eerlijk? Ik ben hier zoveel gelukkiger dan in mijn oude job. Had ik dat eerder geweten!’ 
Word administratief medewerker als Carine